Εκ πρώτης όψεως, μιλά χρησιμοποιώντας απλές και σύντομες προτάσεις, έχει περιορισμένο λεξιλόγιο και κάνει επαναλήψεις -συχνά βαρύγδουπων- λέξεων. Στον άμεσο, πολλές φορές ανυπόμονο, ακόμη και χαοτικό λόγο του, κάνει συχνές προσωπικές αναφορές και δεν φείδεται ειρωνείας και συναισθημάτων δυσαρέσκειας, όταν τα νιώσει. Η αμεσότητα και η ευθύτητά του αποτελούν στοιχεία σύνδεσης με τους ψηφοφόρους και τους οπαδούς του σε όλον τον κόσμο.
Η πολιτική ρητορική, στην οποία εξασκούνται οι πολιτικοί ηγέτες από την αρχαιότητα έως τις μέρες μας, δείχνει να μην τον απασχολεί ως έννοια. Εντούτοις, οι λογογράφοι του φροντίζουν να τηρούν τους κανόνες ρητορικής. Τους βγάζω το καπέλο, επειδή αναπαράγουν με μεγάλη επιτυχία το προσωπικό στιλ του και στις ομιλίες που του ετοιμάζουν το ύφος του ηγέτη διατηρείται αναλλοίωτο. Πολύ ωραία ανάλυση ομιλίας του Τραμπ και συσχετισμό της με την ομιλία του Μάρκου Αντώνιου από τον “Ιούλιο Καίσαρα” του Σαίξπηρ, έκανε ο κορυφαίος λογογράφος Simon Lancaster . Μπορείτε να τη δείτε στο άρθρο μου στην ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ με τίτλο: “Simon Lancaster: Οι ομιλίες του Ντόναλντ Τραμπ είναι σαιξπηρικές” εδώ.
Η φωνή του ηχεί ελαφρώς ρινική και χωρίς αρκετό βάθος. Ο ρυθμός της είναι μονότονος, οι χρωματισμοί της μικρού εύρους, η ένταση σταθερή (εκτός εάν θυμώνει οπότε μιλάει δυνατότερα και εκφραστικότερα) και στον λόγο του κάνει πολλές παύσεις. Η άρθρωση επαρκής, με αποτέλεσμα τα λεγόμενά του να γίνονται κατανοητά.
Θα χαρακτήριζα τη γλώσσα σώματός του ως αφιλτράριστη (όπως τον βολεύει κάθε φορά) με έντονες χειρονομίες και κινήσεις. Εν τούτοις, παραδέχομαι ότι έχει βελτιωθεί αισθητά σε σχέση με την πρώτη εκλογή του στο αξίωμα του Προέδρου των ΗΠΑ.
Μία κλασική ερώτηση που δέχομαι από συμμετέχοντες σε σεμινάριά μου είναι η εξής: Πώς είναι δυνατόν ύστερα από έναν Ομπάμα -επιτομή του πολιτικού ρήτορα-, ο κόσμος να ψηφίζει Τραμπ, ο οποίος εμφανώς δεν έχει ευφράδεια λόγου;
Για να απαντήσω στο ερώτημα, υπενθυμίζω ότι οι άνθρωποι, μέσω της ομιλίας μας, είμαστε συγκοινωνούντα δοχεία συναισθημάτων. Δηλαδή, συμπαθούμε και θέλουμε να συνδεόμαστε με ανθρώπους με τους οποίους εκπέμπουμε σε παρόμοια μήκη κύματος (και ηχητικά). Έτσι λοιπόν, κατά την άποψή μου,
🔵 Ο Τραμπ εκπροσωπεί άριστα τον μέσο αμερικανό ψηφοφόρο που κουράστηκε από αψεγάδιαστες επικοινωνιακές τεχνικές, οι οποίες δεν έφεραν -σύμφωνα με την άποψη των ψηφοφόρων- πραγματική θετική επίδραση στη ζωή τους και συνδέθηκε με τον αντιδραστικό και θυμωμένο λόγο του Τραμπ, όπως ένα παιδί που αντιδρά.
🔵 O τρόπος επικοινωνίας του Ομπάμα είναι αφύσικα τέλειος και μακρυά από την καθημερινότητα του μέσου Αμερικανού. Ο αντιδραστικός λόγος και το τραχύ ύφος του Τραμπ συνδέθηκαν με τα κυρίαρχα συναισθήματα των συμπολιτών του με αποτέλεσμα να τον υπερψηφίσουν.
*Το κείμενο δεν έχει πολιτική χροιά.
Μπορείς να δεις τα βίντεο μου στο YouTube:
